دانشمندان ابزار مولکولی برای زنده ماندن در شرایط انجماد را کشف کردند

دانشمندان با احیای یک کِرم که ۴۶ هزار سال پیش در میان لایه‌های منجمد سیبری یخ‌زده بود، بینش جدیدی درباره یک ابزار مولکولی که می‌تواند کمک کند تا زمان طولانی‌تری موجودات در برابر شرایط انجماد و بی‌آبی دوام بیاورند، دست یافتند.

به گزارش پایگاه علم و پژوهش نیوز و به نقل از خبرگزاری آنا، دانشمندان با احیای یک کِرم که ۴۶ هزار سال پیش در میان لایه‌های منجمد سیبری یخ‌زده بود، بینش جدیدی درباره محافظت از گونه‌های در معرض خطر در شرایط نامساعد آب و هوایی کسب کردند، این کِرم در عمق ۴۰ متری زیر سطح لایه یخی در منطقه سیبری این مدت زمان طولانی را دوام آورده است.

«تیراموس کورچالیا» از دانشمندان موسسه زیست‌شناسی سلولی و ژنتیک «ماکس پلانک» (آلمان) در این خصوص گفت: این کرم در وضعیتی خاموش و غیرفعال قرار داشته است و اعضا در این وضعیت می‌توانند نبود کامل آب و اکسیژن و همچنین گرما و سرمای شدید و شرایط شوری را تاب بیاورند.

او خاطرنشان کرد: این اولین بار است که موجودی بعد از هزاران سال احیا می‌شود.

پنج سال پیش، دانشمندان موسسه‌ای شیمی - فیزیکی در علوم خاک در روسیه دو کرم را در منطقه یخ‌زده سیبری کشف کردند. یکی از محققان موفق شد در آزمایشگاه آن کرم‌ها را فقط با «آب‌رسانی مجدد» (rehydrating) احیا کند. او سپس ۱۰۰ کرم را برای تحلیل و تجزیه بیشتر به آزمایشگاه‌هایی در آلمان منتقل کرد.

دانشمندان پس از گرم کردن کرم‌ها از تحلیل «رادیوکربنی» مواد گیاهی استفاده و مشخص کردند که آن‌ها از مدت حدود ۴۵ تا ۴۷ هزار سال پیش تا کنون گرم نشده‌اند. این دانشمندان سپس با انجام تحلیل ژنتیکی مشخص کردند که این کرم‌ها متعلق به گونه جدیدی هستند که تا کنون شناخته نبوده‌اند و نام آن را Panagrolaimus kolymaenis گذاشتند.

محققان کشف کردند که این گونه جدید یک ابزار مولکولی دارد که می‌تواند به آن امکان بدهد تا زمان طولانی‌تری دوام بیاورد. این دو ابزار یک نوع قند موسوم به تریهالوز (trehalose) تولید می‌کنند که احتمالاً آن‌ها را قادر می‌سازد تا در برابر شرایط انجماد و بی‌آبی دوام بیاورند.

«فیلیپ شیفر» رئیس بخش تحقیقات موسسه جانورشناسی دانشگاه کُلن و یکی از دانشمندان متصدی این مطالعه می‌گوید: با مطالعه این ابزار‌ها می‌توان به بینش‌های دیگری دست یافت و حتی تلاش‌هایی در زمینه محافظت از گونه‌های دیگر داشته باشیم یا حداقل یاد بگیریم که در شرایط آب و هوایی کنونی چگونه باید از گونه‌ها محافظت کنیم.